De term ‘braquo’ is een slangwoord voor braquage, afkomstig uit de buitenwijken van Parijs en wordt gebruikt voor een gewelddadige overval. Vandaar ook dat een term als deze zeer goed past bij deze serie: een zeer gewelddadige, agressieve en realistische politieserie, zeker niet geschikt voor gevoelige kijkers (van meet af aan gaat de beuk erin), waarbij de kijker als een soort van voyeur meekijkt in de interne (vaak stinkende) keuken van de Franse politie.

Dat gevoel voor realisme is stilaan een kenmerk geworden van regisseur Olivier Marchal, zelf een gewezen politie-inspecteur en de bedenker van de serie. Marchal regisseerde voor de bioscoop ondermeer 36 Quai D’Orfèvres (36), Les Lyonnais (Gang Story) en Mr. 37, stuk voor stuk zeer stevige politiefilms met een hoge dosis realisme. Daardoor doet de serie ook denken aan The Wire of The Shield. En hoewel deze series een veel groter aanzien hebben dan Braquo, moet het kindje van Marchal er in kwaliteit zeker niet voor onderdoen.

Net als in The Shield wordt ook hier het verhaal verteld van een groep politie-inspecteurs: aan het hoofd staat Eddy Caplan, de oudste van de groep, in zijn binnenste best een aimabel persoon, naar de buitenwereld toe hard als staal en scherp als een Zwitsers mes. Théo Wachevski is de vrouwenversierder die aan de coke zit en met een temperament dat hem voortdurend in de problemen brengt. De groep bevat ook een vrouw, Roxanne Delgado, een kettingrokende harde tante die in haar leven best wel wat tragedies heeft meegemaakt. Walter Morlighem, tot slot, ziet eruit als een gangster, maar is een lieve, zachtaardige man, vooral in het bijzijn van z’n kinderen. In het eerste seizoen zweert Caplan de naam van zijn vriend en collega Max Rossi in ere te herstellen wanneer die naar aanleiding van een valse beschuldiging, zelfmoord pleegt. Vanaf dan kent het team van Caplan geen schroom meer en gebruiken ze de wet zoals het hen uitkomt. Dat wil zeggen dat er niet nauw gekeken wordt op wat mag en niet mag. Uiteraard zit interne zaken hun constant op de hielen.

De psychologie in de serie neemt de bovenhand op de intrige. Die dient in feite als kapstok voor de evolutie van de diverse personages. Elke aflevering bevat heel wat actiescènes en houdt de ondervragingen (= het verbale) beperkt. Marchal regisseerde zelf de eerste vier afleveringen, Frédérick Schoendoerffer de laaste vier. Braquo ging van start in 2009, het tweede seizoen volgde twee jaar later. Ondertussen is ook bekend dat het derde seizoen van start gaat begin 2013. Braquo kreeg dit jaar een internationale Emmy voor Beste Serie.

Koop online bij