Een van de grote projecten die HBO vorig jaar lanceerde was Westworld, de serie gebaseerd op het boek en de gelijknamige film van Michael Crichton uit 1973. De man achter de serie is Jonathan Nolan, de co-scenarist van The Dark Knight en Interstellar en de showrunner van Person Of Interest. Hij bedacht de serie samen met Lisa Joy (Burn Notice).

Westworld verkent de opkomst van het kunstmatig bewustzijn en de evolutie van de zonde. In het themapark Westworld krijgen de bezoekers van het gelijknamige de kans om hun behoeften, hoe nobel of verdorven deze ook zijn, in vervulling te zien gaan.

In een van de hoofdrollen zien we Anthony Hopkins die hiermee tekent voor zijn eerste tv-rol. Hij speelt de zwijgzame, briljante Dr. Robert Ford, hoofdprogrammeur en afgevaardigd bestuurder van het pretpark dat bestaat uit drie aparte entiteiten: Medievalworld, Romanworld en Westworld. Ford heeft een aparte visie op het park en gebruikt onorthodoxe methodes om zijn doel te bereiken.

Evan Rachel Wood speelt de knappe Dolores Abernathy, het lieve, bevallige cowboymeisje uit Westworld die tot de ontdekking komt dat haar reden van bestaan een goed doordachte leugen is.

Verder zijn er ook nog Jeffrey Wright als Bernard Lowe, hoofd van de informatica-afdeling, belast met de programmatie van het Park. In het dagelijkse leven vindt hij de inspiratie voor het voltooien van zijn ultieme droom: het creëren van robotten; Sidse Babett Knudsen als Theresa Cullen, hoofd van de afdeling die de kwaliteit van het Park moet verzekeren; Ed Harris als ‘de man in het zwart’, de verpersoonlijking van de wreedheid en het slechte in de mens; James Marsden als Teddy Flood, charmante nieuwkomer in het stadje die bewijst dat hij prima uit de voeten kan met een revolver en Thandie Newton als Maeve Millay, een hoerenmadam die mensen heel goed kan inschatten, maar wiens visie op de wereld duchtig herzien moet worden.

De serie kende een bewogen productieproces (o.a. een hele rel rond een grootse naaktscène) en breekt met alle conventies i.v.m. het vertellen van een verhaal. Maar uiteindelijk brachten de makers toch wat ervan verwacht werd: een uiterst boeiende, vernieuwende en inhoudelijk sterke serie die niet minder dan 25 prijzen won, waaronder 4 Emmy’s. Daarnaast kreeg de serie ok nog eens 3 Golden Globe-nominaties en 17 Emmy-nominaties. Zoals duidelijk mag zijn is Westworld geen makkelijke serie omdat er van de ene tijdsperiode na de andere gesprongen wordt en het niet altijd duidelijk is wat zich afspeelt en wanneer. Wie de serie uitkijkt tot het einde zal zeker beloond worden, want op het einde vallen alle puzzelstukjes netjes in elkaar. De in het oog springende productiewaarden en stijlvolle fotografie zorgen er bovendien voor dat deze serie ook een lust is voor het oog.

Het tweede seizoen van keert terug naar het einde van vorig seizoen. We zijn een paar weken verder en overal heerst er chaos. De regels zijn verdwenen en de hosts beseffen dat ze in staat zijn om mensen te doden. Maeve is angstvallig op zoek naar haar dochter, Dolores probeert sympathisanten te vinden voor haar rebellie en gaat op zoek naar haar vader, 'The Man In Black' probeert zoveel mogelijk de slechterik van het park uit te hangen en Bernard heeft problemen met zijn geheugen.
Het tweede seizoen is groter, veel bloediger en uitgebreider dan het eerste seizoen. Zo maken we kennis met Shogun World, een andere wereld die heel wat nieuwe perspectieven biedt. De mysteries, die typerend waren voor seizoen 1, zijn nog steeds aanwezig, maar lijken naar de achtergrond te zijn verdwenen. Ze hebben moeten plaatsmaken voor de ontwikkeling van de personages en hun situaties. Seizoen 2 heeft als het ware het beste van seizoen 1 overgenomen en nog meer uitgediept.

In het derde seizoen van Westworld verlaten we de pretparken en bevinden we ons in een futuristische wereld, drie maand na de gebeurtenissen in seizoen 2. Dolores bevindt zich in Los Angeles anno 2058 en is uit op (bloedige) wraak. Ze is verwikkeld in een strijd met een machtig man die de naam Serac (Vincent Cassel) draagt. Serac roept de hulp in van Maeve die zich nog in het park bevindt, waar ze verwikkeld is in een WOII-scenario waarin ook Nazi’s betrokken zijn. Terwijl Serac zijn team opbouwt om Dolores in te rekenen, rekruteert onze vrouwelijke protagonist een nietsnut met een donker verleden, die luistert naar de naam Caleb (Aaron Paul uit Breaking Bad).
Vergeleken met de vorige seizoenen is dit een seizoen dat precies dezelfde ingrediënten biedt, maar lang niet meer zo doeltreffend is. Ook vallen de fouten en hiaten meer op dan voorheen. Na het verwarrende tweede seizoen was het duidelijk dat de serie nood had aan een nieuwe, verfrissende benadering. Helaas is dat met seizoen 3 (nog) niet het geval.

Koop online bij